W swoich uwagach dotyczących decyzji o wszczęciu postępowania władze norweskie wyjaśniły ponadto, że zarówno pracownicy zaangażowani w publicznej, jak i pracownicy zaangażowani w działalność gospodarczą, byli zatrudnieni w ramach tego samego podmiotu prawnego i byli członkami tego samego funduszu emerytalnego.

Po drugie Komisja ma wątpliwości, czy parametry mechanizmu rekompensat finansowych za publicznej, o których mowa w art. 7 umowy o przekazaniu obowiązku użyteczności publicznej (zob. motywy 86–94 decyzji o wszczęciu postępowania) zostały określone zgodnie z wymogami drugiego kryterium Altmark (uprzednio określone parametry w celu ustalenia kwoty rekompensaty).

Ustawa nr 40341 z dnia 18 października 1955 r., w której portugalski rząd zobowiązał się do wsparcia „utworzenia spółki akcyjnej […], z którą podpisze umowę koncesji na publicznej w zakresie przekazu telewizyjnego na terytorium Portugalii”.

Spółka RTP (ówcześnie Rádio e Televisão Portuguesa, S.A.R.L) powstała jako spółka akcyjna na mocy aktu notarialnego z dnia 15 grudnia 1955 r., na podstawie decyzji Portugalii o utworzeniu spółki nadawczej, której zostanie przyznana koncesja na publicznej w zakresie przekazu telewizyjnego [10].

W związku z tym Urząd będzie uważać że na obszarach, na których prywatni inwestorzy zainwestowali już w szerokopasmową infrastrukturę sieciową (lub są w trakcie dalszej rozbudowy swojej infrastruktury sieciowej) i świadczą już konkurencyjne usługi dostępu szerokopasmowego o odpowiednim zasięgu sieci szerokopasmowej, nie należy uznać budowy równoległej, konkurencyjnej i finansowanej ze środków publicznych infrastruktury szerokopasmowej za publicznej w rozumieniu orzecznictwa związanego ze sprawą Altmark, ani za UOIG w rozumieniu art. 59 ust. 2 Porozumienia EOG [28].

Zamiast tego władze norweskie początkowo odniosły się do słabej sytuacji finansowej spółki Hurtigruten [45] oraz do dokumentów źródłowych do sprawozdania PWC stanowiących podstawę dla szeroko zakrojonych negocjacji, które doprowadziły do wyrażenia przez te władze zgody na dokonanie dodatkowych płatności, aby zapewnić dalsze publicznej, w oparciu o względy o rzekomo handlowym charakterze oraz dodatkowe koszty związane ze świadczeniem usługi publicznej.

Przepisy regulujące publicznej w okresie objętym postępowaniem wyjaśniającym od 1995 r. do 2002 r. zawarte są w kolejnych wersjach ustawy o radiofonii i telewizji (zwanej dalej „ustawą o radiofonii i telewizji”) [16].

Jeżeli jednak zgodnie z umową między przedsiębiorstwem zasiedziałym a organem sektora publicznego publicznej nie wiąże się ze znacznym ryzykiem, dopuszczalny rozsądny zysk również powinien pozostawać na niskim poziomie.

publicznej przez TV2 jest finansowane z udziału TV2 w opłatach abonamentowych, z przychodów z reklam i z innych przychodów.

Umowę koncesji na publicznej podpisano w dniu 16 stycznia 1956 r.

Ramy wspólnotowe określają trzy podstawowe kryteria zgodności: (i) przedmiotowa usługa jest faktycznie usługą publiczną (tj. uznanie jej za usługę świadczoną w ogólnym interesie gospodarczym nie jest rażącym błędem); (ii) usługę powierzono przedsiębiorstwu na mocy aktu prawnego, który zawiera elementy określone w sekcji 2.3 wyżej wymienionych ram wspólnotowych; oraz (iii) nie dochodzi do przyznania przedsiębiorstwu nadmiernej rekompensaty za publicznej (przy uwzględnieniu rozsądnego zysku).

Władze francuskie nie przedstawiają już środka finansowania wyścigów konnych jako rekompensaty za publicznej powierzonej spółkom działającym w sektorze wyścigów.

Jeżeli zgodnie z umową między podmiotem gospodarczym a organem sektora publicznego publicznej wiąże się z pewnym stopniem ryzyka, przykładowo ze względu na narażenie przedsiębiorstwa zasiedziałego na znaczne zmienności przychodów i kosztów, rozsądny zysk dopuszczany w przypadku przedsiębiorstwa zasiedziałego powinien być proporcjonalny do odpowiedniego poziomu ryzyka wiążącego się z daną usługą.

Ogólnie Komisja uważa, że jeżeli zgodnie z umową między przedsiębiorstwem zasiedziałym a organem sektora publicznego publicznej wiąże się ze znacznym poziomem ryzyka, rozsądny zysk dopuszczalny w przypadku przedsiębiorstwa zasiedziałego powinien być proporcjonalny do odpowiedniego poziomu ryzyka wiążącego się z daną usługą.

Trybunał Sprawiedliwości wyraźnie wskazał, jakie środki można uznać za pomoc państwa w ramach rekompensaty za publicznej, a jakich nie można.

DSB nie podziela wreszcie dokonanej przez Komisję interpretacji art. 17 rozporządzenia, zgodnie z którą zwolnienie z przewidzianego zgłoszenia ma zastosowanie jedynie do rekompensat z tytułu obowiązku świadczenia usługi publicznej, a nie do umów o publicznej.

W szczególności, w przeciwieństwie do zamówienia publicznego udzielonego NorthLink 1, zamówienie udzielone NorthLink 2 przez władze szkockie obejmowało transport towarowy jako publicznej.

umowy z Hurtigruten – ustalającej nowe i wyższe płatności za publicznej.

W odniesieniu do środków wyrównawczych Zjednoczone Królestwo podtrzymuje stanowisko, że Komisja powinna rozważyć zakres, w jakim ta zasada powinna być stosowana, w celu uniknięcia jakichkolwiek działań, które bezpośrednio lub pośrednio utrudnią RMG publicznej.

W celu uzupełnienia koncesji okręgi mogą zawierać z koncesjonariuszami umowy o publicznej.